برج مراقبت

اهل کاشانم.روزگارم بد نیست،تکه نانی دارم،خرده هوشی،سرسوزن ذوقی ،مادری دارم،بهتراز برگ درخت،

دوستانی بهتراز اب روان،وخدایی که دراین نزدیکیست،لای این شب بوها،پای ان کاج بلند،روی اگاهی اب،روی قانون گیاه،

من مسلمانم قبله ام یک گل سرخ،جانمازم چشمه،مهرم نور دشت سجاده ی من،من وضوباتپش پنجره ها میگیرم،

درنمازم جریان دارد ماه /جریان داردطیف ،سنگاز پشت پیداست ،همه ذرات نمازم متبلور شده است ،من نمازم را وقتی میخوانم ،

که اذانش را باد ،گفته بادسرگلدسته سرو ،من نمازم را پی تکبیرالاحرام"علف می خوانم پی قد قامت"موج حجرالاسود"من روشنی باغچه است ،

کعبه ام برلب اب  ، کعبه ام زیر اقاقی هاست کعبه ام مثل نسیم، می رود باغ به باغ،می رود شهر به شهر ،

اهل کاشانم ،پیشه ام نقاشی است،گه گاهی قفسی می سازم،بارنگ می فروشم به شماتا به اواز شقایق که در ان زندانی است ،

دل تنهایی تان تازه شود ،چه خیالی چه خیالی می دانم پرده ام بی جان است ،خوب می دانم حوض نقاشی من بی ماهی است ،

چون که سهم من از این دنیا تنهایست.

بسم الله الرحمن الرحیم

الهی به امید تو....

تو که اگر یادت شروع و پایان تمام کارهایم باشد دیگر ترسی از ناشناخته های دنیایت ندارم، چرا که سر منشآ آن با من است.

   خداوندا، یادت آرامش بخش  لحظه های من است...دست های ضعیفم را بگیر، اگر که نباشی دیگر پاهایم توان برداشتن گامی را نخواهد داشت...پس تنهایم مگذار!!!....

الهی تهیدست واشفته حالم 

تبه گشه سرمایه ی ماه وسالم

چنان کن که شرمنده فردا نباشم

سرافکنده در پیش و دروا نباشم

زخود شرمساری الهی مرابس

دگرشرمسارم مکن در برکس

در توبه بگشای بر روی جانم

زاندیشه ی معصیت وا رهانم

کنون بر دلم شوق طاعت ببخشا

مجال دعا وعبادت ببخشا

زدریای  عفو تو مارا نمی ،بس

نمی بهر بخشایش عالمی بس